“SRETNIJEG ČOVEKA NIJE BILO OD MENE ONE NOĆI KAD SAM OSVETIO SINA” Nikola je bio najpoznatiji crnogorski krvni osvetnik

Nikola Kaluđerović nestrpljivo je čekao godinu i po dana kako bi osvetio sina jedinca.

Krvna osveta je pojam koji se najčešće vezuje za ruralne, odnosno nerazvijene sredine. Naime, konflikt između dve familije ili klanova, započet ubistvom člana jedne familije se nastavlja međusobnim ubijanjem jednog po jednog člana, najčešće muških osoba.

 

Krvna osveta predstavlja tradicionalni običaj od kokjih je najpoznatiji Kanon Leke Dukađinija i on jasno nalaže “ukoliko jedan čovek ubije drugoga, muški član porodice mora uzvratiti istom merom”.

 

U nekim delovima Albanije i Crne Gore ovi običaji su i danas zastupljeni, a najčešće su to dugovi koji su ostali od ranije. Tim povodom angažuje se “savet mudraca” čiji je posao da izmire zaraćene strane.

Najpoznatiji slučaj u Crnoj Gori

 

Nikola Kaluđerović bio je najpoznatiji crnogorski osvetnik koji je počinio ubistvo kako bi osvetio sina jedinca. On je bio osuđen za počinjeno delo, a u zatvoru mu je sudbina bila ukrštena sa čuvenim glumcem Žarkom Lauševićem

 

Naime, Nikolin sin Željko imao je 23 godine kada je 1987. godine ubijen na Cetinju, ispred jednog kafića. Mediji su pisali da su se potukli momci iz familije Šoć sa braćom Grdinić. Željko je bio “kolateralna šteta” budući da je straao od metka Rada Grdinića kad je krenuo da razvađa braću Šoć o Grdinić.

Željko se tri dana borio za život, a onda je u bolnici podlegao ranama. Njegovom ocu, Nikoli Kaluđeroviću nije dugo trebalo, te je nakon godinu i po dana usmrtio Rajka Grdnića, koji je učestvovao u tuči.

Naime, 1989. godine Nikola ga je ubio na Svetom Stefanu ispred lokala “Orion”. Kada je pucao, puška je zaglavila, usledilo je rvanje na smrt i Nikola je uspeo da savlada Grdinića i ubije ga. U pucnjavi je ranjen i Dragan Šofranac, koji je bio u društvu sa Grdinićem. Šofranac je posle dvadeset dana dobio sepsu i umro.

 

– Čekao sam ga svuđe. Ma svuđe, čovječe. Lutam, tragam, neko mi dojavi… Pa opet isto. Nekoliko puta sam ga sretao u društvu. Jednom je bio sa đevojkom. Pošao sam kod njenog oca i rekao mu da je skloni od njega da se slučajno ne desi da nju ubijem greškom. Poslušao me. Pratio sam krvnika i do Splita. Svuda, svuda. Na kraju, desi se da mlađeg brata ubice, Rajka Grdinića, koji je takođe učestvovao u obračunu u kojem mi je ubijen sin, nađem jedne večeri kod Svetog Stefana, kod kafića “Orion” – ispričao je Klauđerović jednom prilikom za Nedeljnik i dodao:

Sretnijeg čovjeka u Crnu Goru nije bilo od mene one noći kada sam osvetio sina, ovo ti iskreno govorim. Lakše ćeš proć’ bilo đe nego na Cetinje da ostaneš dužan krv nekome. Ovđe se to vazda računalo kao dug,” jasan je Nikola. “Što drugo da ti pričam, meni je rođeni brat ubijen u osveti, nedaleko odavde. Ubio je momka na Cetinju, bio je u zatvoru, odležao, i poslije 25 godine ga ubiju. Mene su pri puštanju iz zatvora, plašeći se osvete za bratom, pitali – smijemo li te puštit Nikola. Smijete, rekao sam. Na bratovoj sahrani sam održao govor i poručio Popoviću, ubici svog brata – to što si napravio, na to si imao pravo. Taj dug nikad ne zastarijeva. Slobodno se sudite, nećemo vas teretiti, niti sudski goniti, tako sam im rekao.

Ubrzo nakon ubistva Kaluđerović biva uhapšen, a na teret mu je stavljeno dvostruko ubistvo zbog čega je bio osuđen na 20 godina zatvora. Sudski proces bio je prenošen putem televizije, a cela Jugoslavija ga je pratila.

 

Uticaj okoline

 

U mestima u kojima je zastupljena krvna osveta, smatra se velikom sramotom ukoliko član porodice ne osveti svog člana, osim ako ne dođe do mirenja između zaraćenih strana.

 

Koliko je uticaj okoline jak govori i činjenica da su Nikolu u zatvoru poštovali i cenili zbog onog što je učinio. Osim toga, u nekim ruralnim sredinama okolina donosi oružje u kuću, na taj način vršeći dodatni pritisak na onog koji “treba da izvrši osvetu”.